Ogni ‘òrda che rvaco a Castrimonnu / rpénzo a li jorni de la vèlla età… “Nostalgia”

Print Friendly, PDF & Email

Ogni ‘òrda che rvaco a Castrimonnu / rpénzo a li jorni de la vèlla età; / lu cassaru par che me venga ‘ngondru / e me rvéco vardasciu lì a jocà.

‘Ttraèrso piazza, vaco fino ar fiume / ècco me fermo, nostargìa m’assale.

Ndo’ ch’ò passati l’anni mia più belli / tutto adè rmasto con tand’anni fa: / le scale, lu portó, li pisciarelli, / tand’ardre cose che ‘n-se pò scordà.

Passo lu ponde, vaco ar cimitero, / jó ci sta Mamma che me sta a ‘spettà; / qui la pace dell’anema te rtrovo, / me gninòcchio e ‘ngomènzo a pregà.

Lu tembu córe lèstu, vola via, / de rghjmme a casa non pòzzo penzà; / ma la cambana sòna l’E-Mmaria / Castrimonnu me tocca de lassà.

Secondo Francesconi

14 ottobre 2022

Sii il primo a dire che ti piace

Commenti

commenti