Le scalette

Print Friendly, PDF & Email

Se ccamìni pe’ la piaggia de la Tore,

te ‘ccorghj subbito, basta ‘na sdocchjata,

se cchi cce passa, purittu o gran zignore,

adè de fòri o adè de Macerata.

Un “pistacoppu” va sicuru e spidìtu,

ci ha lu passu regolatu a la vesogna

e sse lu fiatu, in zalìta, l’ha ‘ssistitu,

‘rriga su da capo senza rogna.

De fronde a le “scalette” un forestieru

Ce penza um bellu po’ prima de falle,

se putrìa di’ che je mette penzieru

perché non za probbio comme pijalle!

Chi adè dde fòri e cce se tròa a passacce

non za se fanne una o due a la òrda

e sse ‘ngumingia co’ le parolacce,

dopo poco li zizzi lu scapòrda!

U’ gnornu ce ‘ngondrai ‘n tale de Faenza

che s’era ‘ngiambatu e aìa fatto ‘na storta

finènno co’ lo fa’ ‘na bbella riverenza

probbio davanti Sanda Maria de la Porta.

Dopo ‘n attimu de stranimendu,

rtiràtulu su e rpijatu lu colore,

me fece: “Senza tandu risindimendu

e nnonostande lu dolore,

je lo dico in du’ minuti,

lo sa che nnòa ci sta?

Lu munumendu a li Caduti

duvìate fallu qqua!

29 aprile 2017

A 12 persone piace questo articolo.

Commenti

commenti