Driiinnn! Driiinnn! / Te venisse n’accidente / a ‘ssa svejia maledetta… “La svéjia”

Print Friendly, PDF & Email

Ho rapértu lu jornale / pe sapè che fa lu munnu, / simo missi probbiu male / spiluchenne tunnu tunnu. / L’infrazione non se ferma / e li prézzi sempre cresce / su lu mare o a terra ferma / su la carne o su lo pesce. / È ancó’ tanti li puritti / ch’à già pérsu lu laùru. / si no magna pe’ sta’ ritti / lo campà è troppu duru. / Ce s’è missa anchi la guerra / co’ li morti e l’addri danni, / pe’ finì su questa terra / ce vorrà un po’ de anni. / Le vollétte de lo gasse, / de la luce e d’ogni cosa / fa ‘rrià tutte le tasse / a ‘na cifra strepitosa.

L’andra notte sò sognatu / (e parìa tuttu assai viro) / che lu munnu era cammiatu / tuttu biangu niente niro. / E la vita su la terra / era tuttu un paradisu, / tutti fiuri su ‘na serra, / su le vocche un gran sorrisu.

Driiinnn! Driiinnn! / Te venisse n’accidente / a ‘ssa svejia maledetta, / n’era viro probbiu gnènte / m’ero ‘llusu troppu in fretta. / Quanno ho apertu l’occhi mia / ‘ella pagina endecente / ancó sempre me rdicìa / su lo vrutto de la jente.

Adè bellu de sognà / che va tuttu tantu vène, / ma besogna sta deqquà / co’ le gioje e co’ le pene. / Rebbocchemmece le mà / tutti quanti più ‘mpegnati / su dacimmece da fà / pe’ senticce un po’ rinati!

Renato Sopranzetti

30 marzo 2023

Sii il primo a dire che ti piace

Commenti

commenti